چگونه پوست پیر می شود؟

پوست بدن سدی است که بدن را از محیط بیرونی جدا می کند. پوست علاوه بر محافظت بدن در برابر از دست دادن آب و هجوم میکروارگانیسم های عفونت زا ، نقش مهمی در آرایش و شکل صورت دارد. ظاهر جوان و زیبا ممکن است تأثیر مثبتی بر تعاملات اجتماعی بین افراد داشته باشد. با این حال ، پیری اندام ها از زمان تولد فرد آغاز می شود و استثنائی برای پوست وجود ندارد. پوست به عنوان پرتحرک ترین عضو بدن،  با افزایش سن ، نشانه هایی آشکار و مشهود از پیری را نشان می دهد. بنابراین ، بسیاری از افراد ، به ویژه خانم ها ، مقدار قابل توجهی از هزینه خود را با استفاده از  مواد آرایشی و دارویی برای جلوگیری یا معکوس کردن روند پیری پوست صرف می کنند. این نیاز گسترده آرایشی به طور مداوم تحقیقات پیری و درمان آن را ترویج می کند.در این مقاله ما به علل پیری پوست با توجه به مقالات برگزیده روز دنیا پرداخته ایم که منابع آن در انتها ذکر شده است. این مطالب در آینده تکمیل خواهد شد(1).

علل درونی در مقابل علل بیرونی پیری

پیری پوست نتیجه عوامل درونی و بیرونی است. اگرچه در مورد ژنتیک کار زیادی نمی توان انجام داد ، اما اجتناب از علل شناخته شده بیرونی پیر شدن، روشی عالی برای كاهش علائم بارز پیری است. تحقیقات علمی نشان می دهد که تا 90 درصد علائم قابل رویت پیری ناشی از عوامل بیرونی است(2).

فاکتورهای درونی پیری

بخشی از نحوه پیر شدن ما بر اساس ژنتیک ما است. DNA و بیان ژن نقش زیادی در ظاهر و دوام پوست در طول عمر دارند. مطالعه ژنومی چارچوبی برای درک چگونگی تنظیم یا بیان هزاران ژن انسانی در رابطه با تحریک داخلی و خارجی فراهم می کند. این چارچوب شامل ژنهایی است که عواملی نظیر رنگدانه پوست ، نحوه برقراری ارتباط لایه های مختلف پوست و سرعت بازگردش سلول(turnover) را تنظیم می کنند.

نژاد همچنین در میزان و نحوه پیری پوست نقش دارد. برخی از گروه های قومی ، به ویژه در مناطق استوایی ، پوست ضخیم تری دارند که ظهور علائم پیری کندتر رخ می دهد ، در حالی که گروه های دیگر که از آب و هوای سردتر برخوردارند ، دارای پوست نازک تری هستند که در طول سال ها بیشتر مستعد اختلالات عروقی ، چروک و خشکی هستند.

آب و هوا و قدرت خورشید در موقعیت های جغرافیایی خاص ، بر آرایش پوست در طی چند سال و چگونگی افزایش سن آن گروه خاص به مرور زمان تأثیر می گذارد. مقیاس فیتزپاتریک ( در سال 1975 توسط توماس فیتزپاتریک ، متخصص پوست ، دانشگاه هاروارد تعیین شد ) که به طور گسترده به رسمیت شناخته شده  است طیف وسیعی از تون های پوستی را که یک متخصص مراقبت از پوست با آنها روبرو می شود ، طبقه بندی کرده است. در مقیاس فیتزپاتریک ، مراجعان براساس اعداد از یک تا شش (یک سبک ترین و شش تاریک ترین) بر اساس رنگ پوست آنها تقسیم بندی می شوند. برای هر طبقه  رنگی عمومی ، مشخصات مستدلی وجود دارد. با این حال ، این روش در بسیاری از افراد دارای ژنتیک مختلط هستند قابل توجیه نیست اگرچه ممکن است از نظر ظاهری دارای رنگ پوست کلاسیک یک قومیت یا منطقه خاص باشند ، اما در حقیقت ممکن است دارای خویشاوندان نزدیک با رنگ پوست کاملاً متفاوت باشند که نشان دهنده آن است ژنتیک  و تایپ پوستی ممکن است منطبق بر طبقه بندی های فیتزپاتریک نباشند(3).

مدل جهانی ژنتیک، طبقه بندی های فیتزپاتریک را با اختصاص ویژگی هایی براساس دودمان جغرافیای افراد و پیش بینی احتمال هایپر پیگمناسیون پس از التهاب (PIH) و سرطان بالقوه پوست ، گسترش داد. این مدل اساساً افراد را به دو گروه استوایی و قطبی تقسیم می کند. افرادی که در گروه استوایی قرار می گیرند (مناطقی که فعالیت اشعه ماوراء بنفش شدید دارند) دارای ملانوسیتهای واکنش پذیرتر هستند و تمایل به احتمال بروز PIH بالاتری را دارند ، در حالی که گروه قطبی (مناطقی با شدت حداقل اشعه ماوراء بنفش) دارای ملانوسیتهای کم پاسخگو و بطور معمول چشمان ، مو و پوست روشن تر هستند. . اینها فاکتورهای مهمی هستند که باید هنگام ارزیابی روند پیری پوست افراد مورد بررسی قرار گرفته بدون توجه به سن ، برای اتخاذ پروتکلهای درمانی مناسب، مورد توجه قرار گیرند.

عوامل بیرونی پیری پوست

در حالی که عوامل درونی در نحوه پیری ما نقش دارند ، حجم تحقیقات نشان داده است که عوامل خارجی نقش بسیار بیشتری دارند. در حالی که هر فرد ممکن است استعداد ژنتیکی داشته باشد ، انتخاب سبک زندگی و عوامل محیطی خارجی به میزان قابل توجهی در میزان پیری پوست نقش دارد. با افزایش سن ، تظاهرات بارز این عوامل مهاجم بیرونی آشکارتر می شود. راهکارهای درمانی که اجرا می شود باید در بیمار مسن تهاجمی تر باشد.

مشخص شده است که پرتوهای UV خورشید بیشترین نقش در علائم آشکار پیر شدن دارند. شرایطی مانند افتادگی پوست ، تخریب کلاژن و هایپر پیگمناسیون همه نتیجه ای از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش است. پرتوهای UVA عمیق ترین نفوذ را در بین اشعه مارای بنفش خورشید دارند و در طول سال  نیز  وجود دارند. بسیاری از افراد تصور می كنند كه خطرات ناشی از آسیب اشعه ماوراء بنفش فقط در تابستان وجود دارد ، اما اشعه UVA در زمستان  نیز قوی است و می تواند از ابر و شیشه نفوذ كند. از طرف دیگر ، پرتوهای UVB کوتاه تر بوده و تمایل به ایجاد آسیب های سطحی بیشتر در لایه های بالایی پوست دارند. دوزهای بسیار کمتری از پرتوهای UVB نسبت به UVA ، می توان سرطان پوست را تحریک کند که آفتاب سوختگی و لایه برداری اغلب اولین گام در این فرآیند است.

استعمال سیگار یکی از دلایل عمده خارجی پیری زودرس پوست است که شاید دومین عامل بعد از قرارگیری در معرض آفتاب باشد. با وجود خطرات سلامتی و پیری ، کمپینی برای کودکان بدون دخانیات ثابت کرده است که سیگار کشیدن عادت تقریبا 50 میلیون آمریکایی ، از جمله 3.4 میلیون دانش آموز دبیرستانی است. در حالی که تأثیر سیگار کشیدن بر روی ریه ها و سیستم های قلبی عروقی به طور گسترده ای شناخته شده است ، اکثر افراد پیامدهای آرایشی و بهداشتی را برای پوست خود در نظر نمی گیرند. در حقیقت ، استعمال دخانیات روند پیری را بطور قابل توجهی تسریع می کند از جمله تشکیل خطوط عمیق و چروک ، تغییر رنگ پوست ، تجزیه ECM ، رشد غیر طبیعی پوست و کند شدن بهبود زخم.

رژیم غذایی همچنین نقش بسزایی در سلامت پوست فرد دارد. در ابتدایی ترین سطح ، ما از تریلیون سلول تشکیل شده ایم که همه آنها برای رشد و نمو نیاز به تغذیه دارند. در حالی که درمان های موضعی می توانند به حفظ جوانی پوست کمک کنند ، تعداد بیشماری از ویتامین ها ، پروتئین ها و سایر مواد مغذی پوست را در سطح سلولی تغذیه می کنند و به سلامت کلی پوست در طول چرخه زندگی آن کمک می کنند. رژیم غذایی ضعیف طی چندین دهه می تواند در شدت پیری پوست نقش آشکار داشته باشد. آموزش بیماران جوان تر برای پذیرش سریع تر یک سبک زندگی سالم به کاهش تأثیر عوامل پیرکننده در      آینده کمک خواهد کرد.

اجزای عمومی آشکار پیری پوست

مواد آرایشی با خاصیت دارویی موضعی به طور معمول برای رفع مشکلات پوستی خاص مربوط به سن تولید شده است. برای توسعه راهکارهای درمانی مؤثر برای معالجه بیماران جوانتر و مسن تر ، عوامل مشابه زیر باید ارزیابی و مورد بررسی قرار گیرد: تخریب ECM ، مغایرت بافتی و سوء هاضمه.

تخریب ماتریکس عمدتا به دلیل استرس اکسیداتیو و افزایش متالوپروتئیناز ماتریس (MMP) است که از مواجهه با اشعه ماوراء بنفش ناشی می شود. هرچه بیمار جوانتر باشد ، وقتی به دنبال درمان است ، آسیب ساختاری کمتری به وجود می آید ، و این کار باعث بهبود آن می شود. نتایج درمانی بیماران 30 ساله بسیار موفقیت آمیز است. با گذشت هر دهه ، صدماتی وارد می شود که فقط با ابزار جراحی قابل جبران است. مطمئناً با رژیم های مراقبت روزانه هدفمند و لایه برداری های شیمیایی ترکیبی سطحی برای همه گروه های سنی بهبود قابل توجهی می تواند داشته باشد، اما نتایج حاصله در بیماران دهه 30 ، 40 و حتی 50 محدودتر و چشمگیرتر خواهد بود. اگرچه بسیاری از مراجعین در دهه 70 خود از پیشرفت در هر سطحی راضی هستند.

یکی دیگر از مؤلفه های مهم پیری صورت ، از دست رفتن حجم آن است. از دست رفتن حجم صورت ناشی از بازجذب استخوانهای صورت و آتروفی بافت چربی است.حجم صورت یکی از مولفه های پیری آشکار است.  استفاده روزانه از طیف گسترده ای از محافظت کننده ها در برابر آفتاب ، استفاده از ویتامین و پپتید موضعی و لایه برداری منظم سطحی به مراجعان در هر سنی کمک می کند تا آسیب های به وجود آمده را ترمیم کرده و هرگونه صدمات مداوم به اجزای ساختاری پوست محدود شود. بیماران با تخریب پیشرفته تر ممکن است نیاز به پرکننده های تزریقی(فیلرها) داشته باشند که اشباع فوری ایجاد می کنند و یا باعث تحریک رسوب بیشتر کلاژن در پوست می شوند و ظاهری کامل تر و جوان تر ایجاد می کنند.

مغایرت بافتی

بافت سطح پوست یکی دیگر از شاخص های اساسی سن و انتخاب سبک زندگی یک بیمار است. درجات مختلف خشکی ، کم آبی ، ضخیم و کراتینه شدن اپیدرم از خصوصیات بارز پوست پیر است.

کاهش وابسته به سن در NMF لایه استراتوم کرونئوم ، عملکرد سدی را کاهش می دهد ، از بین رفتن آب ترانس اپیدرمال  transepidermal (TEWL() را افزایش می دهد و خطوط خنده را برجسته می کند. علاوه بر این ، روند پوسته ریزی با توجه به زمان و با قرار گرفتن در معرض عناصر کند می شود – از چرخه طبیعی تقریباً هر 28 روز تا هر 55 روز یکبار در پوست پیر – اجازه می دهد تا کورنئوسیت های مسطح ساخته شوند و باعث خشک شدن پوست ، پوسته پوسته و ضخیم شدن پوست می شود.

کراتینوسیت های پیر نسبت به روند طبیعی مرگ سلولی مقاوم تر هستند ، بنابراین پوست پیر بیشتر مستعد آسیب DNA و ایجاد سرطان پوست است. علاوه بر این ، بیمارانی که در طول عمر خود قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آفتاب را تجربه کرده اند ممکن است دچار الاستوز خورشیدی شوند ( انباشت مقادیر زیادی از مواد الاستیک غیر طبیعی که جایگزین ECM غنی از کلاژن نرمال می شود)

.

منابع:

1. Zhang S, Duan E. Fighting against Skin Aging: The Way from Bench to Bedside. Cell Transplant. 2018;27(5):729-38. PubMed PMID: 29692196. Epub 04/25. eng.
2. Kazanci A, Kurus M, Atasever A. Analyses of changes on skin by aging. Skin research and technology : official journal of International Society for Bioengineering and the Skin (ISBS) [and] International Society for Digital Imaging of Skin (ISDIS) [and] International Society for Skin Imaging (ISSI). 2017 Feb;23(1):48-60. PubMed PMID: 27321201. Epub 2016/06/21. eng.
3. Loss of skin elasticity is more dependent on Fitzpatrick skin type than chronologic age. Journal of the American Academy of Dermatology. 2015;72(5):AB25.

 [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]